29. haftanın sorusu: Ergen haline mektup yaz.
Naber şaşkın?
Hala her şeyin en doğrusunu sen mi biliyosun? Hala platonik aşkınla arkadaşının arasını yapmaya mı çalışıyosun? Ay hadi hayırlısı.
Bütün beklentin benim üzerimeydi, biliyorum. 30 yaşında, istediğini yapan, başarılı, kendinden emin bi film karakteri olarak canlandırmıştın beni gözünde. Aslında canlandıramamıştın bile hiçbi zaman. 5 yıl sonrasını geçtim, yarını hayal etmeye kalkınca bile elin ayağına dolaşırdı hep. 'Aman geleceği düşünmek zorunda kalmayayım, uvvv ne korkunç!' Tebrikler, hala aynen devam ediyor durum. Senden aldığım huyları hala yaşatıyorum. Platonik aşkları bıraktım bi tek. Bi de alkole ve sigaraya başladım. Bi de kıyafetlerim değişti biraz. Aslında çok şey değişti. Sana acımadan edemiyorum şimdi. Zor zamanlardan geçmişsin be, sen o günleri öyle sağlam kafayla atlatmasaydın ben şimdi ne halde olurdum kim bilir... Gelecekle ilgili düşünmekten o kadar nefret ettin ki, üniversiteyle ilgili tek hayalin "kampüslü" olmasıydı. İçgüdülerinle en doğru kararı verdin resmen. Saygıyla karışık seviyorum seni. Kampüslü üniversitede, başka bir şehirde, üstelik İstanbul'da, yurtta kalmayı, ailenden kopmayı göze aldın ya, şu an karşımda olsan toplayıp düzleştirmeye çalıştığın o kıvırcık saçlarından öperdim. Ha sen beni öpmek ister miydin? Sanmıyorum.
İdeallerindeki o süper kadın ol-a-madım. Evet evet, olmadım deyip kadınlığa bok sürdürmemeye çalışmanın manası yok, şurda bizbizeyiz. Olamadım. Epey bi süre istedim hayalindeki karaktere dönüşmeyi, kendimce çabaladım da. Ama çabuk pes eden bi insanım. O zamanlar da öyleydim, en iyi sen bilirsin. Sonunda vazgeçtim o hayalindeki karaktere dönüşmeye çabalamaktan. Bu da iyi, valla iyi. Kendinle barış, zırvaları var ya, onu yaptım. Kafama kazıdığın ideallerden ötürü epey bi zorlandım tabi. Ama oldu gibi, yuvarlanıp gidiyoruz kendimle ben.
Neyse efenim, şimdi ne kadar rahat ol, kendine kurallar koymaya çalışma, doğru olanı arama, kendini ara, azcık yırtık ol, insanların gönlünü etmeye çalışıp durma falan desem boşa, sen o aptalca şeyleri yapmasan ben ben olamazdım. Zamanda seyahat etmenin de böyle saçma bi yanı var. Kısacası, hepsi geçecek, öptüm kendine iyi bak.
Senin,
30 yaşındaki Kanatlı Kedi
----
30. haftanın sorusu: Ziyaret etmek istediğin 10 yer
Hogwarts (öğrenci olarak)
Bir Elf şehri (ziyaretçi olarak)
Cennet (sadece görmek için)
Cehennem (sadece görmek için)
Araf (sadece görmek için)
İnsancıl Sahaf (uzuuun zaman oyalanıp her yanıp ağrıyıp, gözlerim kararınca kitap alıp, iadeye getirince paranın %80ini geri almak için)
Beşiktaş İskelesi'nin yanındaki çaycı (artık yok)
Likya yolu
Eyüp Mezarlığı
Paris Mezarlığı
Naber şaşkın?
Hala her şeyin en doğrusunu sen mi biliyosun? Hala platonik aşkınla arkadaşının arasını yapmaya mı çalışıyosun? Ay hadi hayırlısı.
Bütün beklentin benim üzerimeydi, biliyorum. 30 yaşında, istediğini yapan, başarılı, kendinden emin bi film karakteri olarak canlandırmıştın beni gözünde. Aslında canlandıramamıştın bile hiçbi zaman. 5 yıl sonrasını geçtim, yarını hayal etmeye kalkınca bile elin ayağına dolaşırdı hep. 'Aman geleceği düşünmek zorunda kalmayayım, uvvv ne korkunç!' Tebrikler, hala aynen devam ediyor durum. Senden aldığım huyları hala yaşatıyorum. Platonik aşkları bıraktım bi tek. Bi de alkole ve sigaraya başladım. Bi de kıyafetlerim değişti biraz. Aslında çok şey değişti. Sana acımadan edemiyorum şimdi. Zor zamanlardan geçmişsin be, sen o günleri öyle sağlam kafayla atlatmasaydın ben şimdi ne halde olurdum kim bilir... Gelecekle ilgili düşünmekten o kadar nefret ettin ki, üniversiteyle ilgili tek hayalin "kampüslü" olmasıydı. İçgüdülerinle en doğru kararı verdin resmen. Saygıyla karışık seviyorum seni. Kampüslü üniversitede, başka bir şehirde, üstelik İstanbul'da, yurtta kalmayı, ailenden kopmayı göze aldın ya, şu an karşımda olsan toplayıp düzleştirmeye çalıştığın o kıvırcık saçlarından öperdim. Ha sen beni öpmek ister miydin? Sanmıyorum.
İdeallerindeki o süper kadın ol-a-madım. Evet evet, olmadım deyip kadınlığa bok sürdürmemeye çalışmanın manası yok, şurda bizbizeyiz. Olamadım. Epey bi süre istedim hayalindeki karaktere dönüşmeyi, kendimce çabaladım da. Ama çabuk pes eden bi insanım. O zamanlar da öyleydim, en iyi sen bilirsin. Sonunda vazgeçtim o hayalindeki karaktere dönüşmeye çabalamaktan. Bu da iyi, valla iyi. Kendinle barış, zırvaları var ya, onu yaptım. Kafama kazıdığın ideallerden ötürü epey bi zorlandım tabi. Ama oldu gibi, yuvarlanıp gidiyoruz kendimle ben.
Neyse efenim, şimdi ne kadar rahat ol, kendine kurallar koymaya çalışma, doğru olanı arama, kendini ara, azcık yırtık ol, insanların gönlünü etmeye çalışıp durma falan desem boşa, sen o aptalca şeyleri yapmasan ben ben olamazdım. Zamanda seyahat etmenin de böyle saçma bi yanı var. Kısacası, hepsi geçecek, öptüm kendine iyi bak.
Senin,
30 yaşındaki Kanatlı Kedi
----
30. haftanın sorusu: Ziyaret etmek istediğin 10 yer
Hogwarts (öğrenci olarak)
Bir Elf şehri (ziyaretçi olarak)
Cennet (sadece görmek için)
Cehennem (sadece görmek için)
Araf (sadece görmek için)
İnsancıl Sahaf (uzuuun zaman oyalanıp her yanıp ağrıyıp, gözlerim kararınca kitap alıp, iadeye getirince paranın %80ini geri almak için)
Beşiktaş İskelesi'nin yanındaki çaycı (artık yok)
Likya yolu
Eyüp Mezarlığı
Paris Mezarlığı
