Bu haftanın sorusu: Something you are excited for? Beni heyecanlandıran bi şeyi anlatmamı istiyor yanlış anlamadıysam. Düşündüm düşündüm büyük bi heyecan bulamadım. Harry Potter okuduğum zamanlardaki heyecanı uzun zamandır duymuyorum sanırım. Sporla ilgim yok, sunumu sırasında çok heyecanlanacağım müzik, tiyatro gibi sanatsal işlerle de alakam yok. İnsan kendi halinde yaşarken ne kadar heyecanlanabilir ki?
Ama mesela aklımdaki tarihle ilgili soru işaretlerine cevap bulunca epey heyecanlanıyorum. İlk fırsatta bu yeni bilgiyi birilerine anlatmak istiyorum. Ya da tamamen içimin dışıma aktığını hissettiğim üç beş kelime bi şeyler yazabilince epey heyecanlanıyorum. Ya daaa ikincielciden güzel ve ucuz bi şeyler bulunca çok heyecanlanıyorum. Müze gezerken sorularıma cevap bulunca... Ya da Auguste Comte, Simon de Beavuoir ve Pierre Buordieu'nün mezarlarının yan yana olduğunu görünce saçma bi şekilde heyecanlanıyorum. (Soyadları doğru yazmışımdır inşallah, düzeltmeye üşeniyorum.)
Bi şeyleri içimde tutamayıp çevremdekileri bıktırana kadar bu konuda konuşma isteği duyuyorsam, heyecanlanmış sayıyorum kendimi. Genelde kalbim hızlı atıyor böyle zamanlarda, bundan da ölçebilirim aslında.
Tabi bunlar hep iyi heyecanlanmalar. Bi de kötüleri var. Sinirden ya da gerginlikten, korkudan doğan heyecanlar. Bunları hiç sevmiyorum, lunapark oyuncaklarında bile olsalar. Adrenalinle aram hiç iyi değil.
Bildiğin nerd, inek, sıkıcı bi profil.
Aman be, n'apalım beyamca, Allah baba bizi de böyle yaratmış. Hiç.
Selam eder, gözlerinizden öperim,
Kanatlı Kedi
Ama mesela aklımdaki tarihle ilgili soru işaretlerine cevap bulunca epey heyecanlanıyorum. İlk fırsatta bu yeni bilgiyi birilerine anlatmak istiyorum. Ya da tamamen içimin dışıma aktığını hissettiğim üç beş kelime bi şeyler yazabilince epey heyecanlanıyorum. Ya daaa ikincielciden güzel ve ucuz bi şeyler bulunca çok heyecanlanıyorum. Müze gezerken sorularıma cevap bulunca... Ya da Auguste Comte, Simon de Beavuoir ve Pierre Buordieu'nün mezarlarının yan yana olduğunu görünce saçma bi şekilde heyecanlanıyorum. (Soyadları doğru yazmışımdır inşallah, düzeltmeye üşeniyorum.)
Bi şeyleri içimde tutamayıp çevremdekileri bıktırana kadar bu konuda konuşma isteği duyuyorsam, heyecanlanmış sayıyorum kendimi. Genelde kalbim hızlı atıyor böyle zamanlarda, bundan da ölçebilirim aslında.
Tabi bunlar hep iyi heyecanlanmalar. Bi de kötüleri var. Sinirden ya da gerginlikten, korkudan doğan heyecanlar. Bunları hiç sevmiyorum, lunapark oyuncaklarında bile olsalar. Adrenalinle aram hiç iyi değil.
Bildiğin nerd, inek, sıkıcı bi profil.
Aman be, n'apalım beyamca, Allah baba bizi de böyle yaratmış. Hiç.
Selam eder, gözlerinizden öperim,
Kanatlı Kedi
